जवान छोरा गाउँ घर सम्झिदै रुन्छ परदेशमा

अरुकै शासनमा चल्न गाह्रो हुन्छ परदेशमा
तर पनि हजारौ सपना मनले उन्छ परदेशमा

मन नहुदा नहुँदै पनि बाध्यताले पस्दा मुग्लान
जवान छोरा गाउँ घर सम्झिदै रुन्छ परदेशमा

सुनाउदैन उ भोको पेटको काहानी कहिल्यै
खुसी पठाइ घरमा दु:ख जति थुन्छ परदेशमा

डाको छोडी रुन्छिन आमा फोनमा बोल्दा खेरि
आमाको मायाले चिसिक्क मन छुन्छ परदेशमा

साहु ऋण तिर्दा~तिर्दै समय सारा जादा बितेर
धिकार्दै जिन्दगी आँसुले मुहार धुन्छ परदेशमा ।

• बाबुलाल विश्वकर्मा “चुच्चे” लुङ्ग्री गाउपालिका ५ बडाचौर रोल्पा